تیپیکو حرف اول در صنعت داروی کشور
به گزارش امور رسانهای تیپیکو، روز جمعه یازدهم امرداد ماه 1398 "پایگاه خبری تحلیلی دارو و سلامت" گفتوگویی ویژه با دکتر محسن صفاجو، مدیر امور مجامع تیپیکو و با تیتر "ریلگذاری تیپیکو بهموقع بود" صورت داد و ایشان بهشکلی جامع، از سیاستهای یک سال و نیم اخیر تیپیکو در بنگاهداری و بازگشت به روزهای اوج گفت. اینک گفتوگوی فوق را میخوانید:
پایگاه خبری تحلیلی دارو و سلامت: محسن صفاجو، از مدیران موثر شرکت سرمایهگذاری دارویی تامین، بهدلیل پیشینه (حسابدار رسمی) و مسئولیت قبلیاش؛ حسابرس داخلی؛ در جریان مستقیم تمامی عملکردهای مالی شرکتهای گروه دارویی تامین هست و به اصطلاح منبعاسرار هلدینگ محسوب میشود.
با او درباره موضوعات مرتبط و زمینه قیاس عملکرد سه ساله تیپیکو گفتوگویی کردهایم:
- آیا میتوانید شماتیکی از زمان حضور خود در هلدینگ و برنامههایی که داشتید، ارائه دهید؟
-مهمترین اقدامات ما در هلدینگ از زمستان 96 آغاز شد، دکتر رضوانیفر تازه مدیرعامل تیپیکو شده بود و با خودش ایدههایی داشت که باید اجرا میشد. اولین موضوع، تغییری بود که او میخواست حتماً در بدو امر انجام شود، تغییر نگرش شرکتهای زیر مجموعه از "فروشمحوری" به "سودمحوری" بود. پس ما برای اجرای چنین ایدهای، باید سهم فروش محصولات را افزایش میدادیم و حاشیه سود را متناسب کرده و کاهشی محسوس در تخفیفات اعطایی به مشتریان را رقم میزدیم.
- عملیات اجرایی شما چه بود دقیقاً؟
-شناسایی شرکتهای پرریسک و برنامهریزی مداوم برای اصلاحات گسترده در زمینه تولید، فروش، وصول مطالبات و اصلاح ساختارهای مالی.
ما فوری با استقرار کمیتههای حسابرسی در کلیه شرکتها و نظارت بر فرآیندها، و آموزش مستمر مدیران حسابرسی داخلی در خود شرکتها، کار را آغاز کردیم و زمان بودجهریزی شرکتها، دست به اصلاح بعضی ساختارها زدیم و با توجیه پتانسیل و تواناییهای درون گروه، نظارتی مستمر بر عملکردها داشتیم و در مدت زمانی کوتاه، نتایج به سمت بهبود رفت.
- نتیجه جوری بود که راضی کننده باشد؟
-بله بود؛ چون همزمان، پیگیر وصول مطالبات از ارگانها و وصول بخشی عمده از مطالبات هم شدیم. بعد هم سایر سیاستهای دکتر رضوانیفر اجرایی شد، این ماجرا مثل یک عملیات گسترده در چند جبهه بود، کنترل و هدایت مستمر عملیات خرید مواد اولیه، فروش محصولات به شرکتهای پخش، تولید محصولات جدید، همافزایی در تولید، تمرکز بر فروش محصولات از طریق شرکتهای پخش درون گروه و کاهش دادن ریسک عدم وصول مطالبات و برنامهریزی بهینه در تخصیص به موقع منابع حاصل از توزیع محصولات به شرکتهای تولیدی گروه و ...
- جالب آنکه استارت بورسی شدن بعضی شرکتها را هم در سال 97 زدید.
-بله، عرضه سهام 2 شرکت در بورس اوراق بهادار و آماده سازی عرضه 4 شرکت در بورس و فرابورس، انجام عملیات بازارگردانی سهام شرکتهای زیر مجموعه، استقرار سامانههای هوش تجاری، خرید، حاکمیت شرکتی، فروش و ... در همین بازه مدیریتی سال 97 رقم خورد و واقعاً دوران کاری پرفشاری هم داشتیم، اما چون خود مدیریت پا به پای مدیران هلدینگ میآمد، در جای خود لذتبخش هم بود.
- پروندههای مالی معوقه چه؟
-پیگیریهایی بسیار جدی و مستمر درباره پروندههای متعدد حقوقی داشتیم، و تعارف را کنار گذاشتیم. حتی فروش اموال و ساختمانهای مازاد، انتقال دفاتر مرکزی شرکتها به محل کارخانه هم از دیگر مواردی است که باید اشاره کرد.
- آن شعار جوانگرایی هم تا حدی عملیاتی شد انگار؟
-بیشتر از تا حدی بود، میانگین سنی، بسیار در تیپیکو پایین آمد، فکر کنم الان در مرز چهل سال است، چون اولاً دستور عدم بهکارگیری بازنشستگان تصویب و اجرا شد، و بعد هم مسئله ارتقای از درون و هدفمندسازی جذب پرسنل بود که اینها همهاش اصلاحاتی در راستای سفت کردن کمربندها برای رسیدن هدفی روشن تعریف شده بود.
- در خارج هلدینگ چی؟
-برنامهریزیهایی داشتیم و پیگیریهایی جهت افزایش نرخهای دارو، طبیعتاً از سازمان غذا و دارو و متناسب با سطح عمومی قیمتها، وضعیت و شرایط رقابتی، سقف کشش بازار و دستیبابی به حاشیه سود مناسب.
- از تعداد شرکتها هم کاسته شد؟
-کاسته نشد، ادغام شد. شرکت فرآیندگستر تامین ما همجوار شرکت کلرپارس ما در تبریز بود و اصل همافزایی میگفت که این دو باید در هم ادغام شوند، چون محصولات یکی، به کار آن دیگری میآمد، ضمن آنکه هزینهها کاهش مییافت، چابکسازی، اجرایی و عملیاتی میشد، کسی هم از کار بیکار نمیشتمرکز بر اجرای پروژههای سودآور و توسعهای شدیم و از چند مجرا به آن هدف تعیین شده اولیه راه باز کردیم.
- برویم سراغ تخصتان، آمار و ارقام.
-موافقم؛ در سال 96 از مجموع 57 هزار میلیارد ریال فروش شرکتهای دارویی بورسی در صنعت به میزان 45% از آن (25.5 هزار میلیارد ریال) متعلق به گروه ما بود. آن سال از میزان سود حاصله به میزان 9.6 هزار میلیارد ریال، صرفاً 24% از آن (2.3 هزار میلیارد ریال) به این گروه تعلق گرفته که نشان میدهد رقبای دارویی ما، به مراتب سود حاصلهی بیشتری داشتهاند.
من با قدرت میگویم که با برنامهریزیهای صورت گرفته بود که توانستیم این نسبت را در سال 97 برعکس کنیم. یعنی ما به رقم 44% فروش در تیپیکو رسیدیم و سود حاصله نیز 17.6 هزار میلیارد ریال بود، یعنی که بیش از 45% از آن (7.9 هزار میلیارد ریال) به تیپیکو تعلق داشت. مگر میتوان بدون هدفگیری مشخص چنین پیشرفتی را رقم زد؟ آنهم در زمانهای که همهی رقبای ما در میانه میدان حاضرند و همه عملکردها و مناسبات در هلدینگ روز به روز دارد شفاف و شفافتر میشود.
- بد نیست برای بیمه شدن بحثمان، مثالی روشن هم از شرکتها بزنید.
-بله، بهچشم! برای نمونه من شرکت داروسازی اکسیر (بروجردمان) را مثال میزنم، این شرکت پس از گذر از سالهای سخت خود (92 تا 94)، در سال 97 به شکلی فوقالعاده شکوفا شد، رشد 29.3 درصدی فروش، اکسیر را از رتبه پنجم به رتبه سوم رسانیده است. یا شرکت داروسازی فارابی ما (در اصفهان) که در سال 96 زیانی به مبلغ 691 میلیارد ریال را داشت، در سال 97 توانست ضمن ثبت رکورد فروش به میزان 3.228 میلیارد ریال، به سود خالص معادل 959 میلیارد ریال دست پیدا کند.
- حرف آخرتان برای این گفتوگو.
-خب من کارم تعارف بردار نیست، و بیجهت درباره چیزی حرف نمیزنم و بیشتر تحلیلها و ارزیابیهایم متکی بر اعداد و ارقام است، از دوران دکتر رضوانیفر گفتم، شایسته است از این 7 ماهی که دکتر فرهت عهدهدار مدیریت هلدینگ شده است هم بگویم، اگر آن ریلگذاری بهدرستی صورت نمیگرفت، تیپیکو به بقای خود ادامه میداد، اما هر روز ضعیف و ضعیفتر میشد، اگر امروز ما با شاخصها و ترازهای مثبت در خدمت شما هستیم، بهخاطر برخورد منصفانه و متعادل دکتر فرهت با همان سیاستهای سال قبل است. آن امتداد و استمرار، امروز موجب شده که همگان با یک شرکت خوب و سرپا و پرامید طرف باشیم و باز هم تیپیکو حرف اول را در صنعت داروی کشور بزند.
پایان پیام