به گزارش امور رسانهای تیپیکو؛ شرکت سرمایهگذاری دارویی تامین (تیپیکو) با محوریت شرکت دانشبنیان و تحقیقاتی مهندسی توفیقدارو زمینه لازم در حمایت همه جانبه مادی و معنوی از دانشمندان، دانش پژوهان و همه محققانی را که صاحب ایدههای خلاقانه، نو و بکر در صنعت دارو هستند، اجرایی میکند.
- در وبینار علمی مدرسه داروسازی که عصر پنجشنبه ۱۸ اردیبهشت ۹۹ که با حضور محققانی از شرکت توفیقدارو و با موضوع ساختار و ویژگیهای شرکتهای دانشبنیان دارویی برگزار شد، صدیقه سادات نعیمی (دکترای تخصصی فیتو شیمی از دانشگاه شهیدبهشتی و مدیر تحقیق و توسعه توفیقدارو) ضمن معرفی این شرکت دانشبنیان با اشاره به نوع نگاه علمی توفیقدارو براساس ضرورتهای صنعت دارویی کشور و حرکت در مرزهای دانش از دستاوردها و یافتههای جدید این شرکت در تولید ماده موثره داروهای ضد سرطان، دیابت و اماس خبر داد.
- همچنین عسل فلاح (دکترای حرفهای داروسازی و دکترای تخصصیPhD شیمی دارویی از دانشگاه علوم پزشکی تهران و مدیر توسعه کسب و کار توفیقدارو) نیز با تشریح نگاه متعالی این مجموعه به سرمایههای انسانی از تصمیم تیپیکو با محوریت توفیقدارو برای راهاندازی شتابدهنده تامین خبر داد.
- تیپیکو بهشکلی همهجانبه با حفظ همه حقوق مادی و معنوی از کلیه فارغالتحصیلان داروسازی و شیمی و پژوهشگران و فعالان حوزه دارو که صاحب ایدههایی نو هستند، حمایت خواهد کرد.
- فلاح با اشاره به زنجیره ایده تا محصول گفت:
هر فردی که محقق است و دارای ایده خلاقانه و نو در عرصه دارویی کشور، میتواند با ارسال پروپزال و کسب رای قبولی هیات داوری توفیقدارو و عقد قرارداد از حمایتهای این مجموعه تحقیقاتی و مهندسی برخوردار شود.
حلقه مفقوده مدیریت در دنیای امروز/
مدیریت بر خود و خودرهبری
دکتر محمدامین رضوانفر، مدیرعامل شرکت تحقیقاتی مهندسی توفیقدارو در وبینار مدرسه داروسازی ضمن نقد "روشهای قدیمی مدیریت"، از روندها در بازار جهانی و رویکردهای نوین تحقیق و توسعه در صنعت داروسازی گفت:
باید میان استراتژیهای فناوری و تحقیق و توسعه و استراتژیهای تجاری شرکتهای داروسازی پیوندی معنادار برقرار باشد.
او با اشاره به برخی از روندهای اثرگذار در انتخابهای استراتژیک صنعت داروسازی در بخش تولید مواد مؤثره دارویی، به رابطه 5 روند اصلی این حوزه پرداخت:
«بررسی بر روی پایپ لاین و فعالیتهای تحقیق و توسعه در طول یک دهه اخیر نشاندهنده تغییر معنادار منشاء نوآوری در شرکتهای داروسازی از توسعه محصول با منشاء درون بنگاهی (32%) و یا توسعه خطوط جدید (8%) به سمت نوآوری بیرونی است. بهطوریکه 60 درصد نوآوریهای صورت گرفته در شرکتهای داروسازی با منشاء بیرونی و عمدتاً از طریق سرمایهگذاری و توسعه مشترک محصول (26%)، لیسانس (18%) و یا تصاحب و خرید (16%) صورت پذیرفته است.
این تغییر روند در توسعه محصولات جدید پدیدهای است که با توجه به کاهش شاخص بهرهوری تحقیق و توسعه در دنیا و همچنین بروز اتفاقاتی چون بیماری کرونا که دنیای کسب و کار را به قبل و بعد از خود تقسیم کرده است، علامت هشداری است که باید مورد توجه بسیار جدی شرکتهای داروسازی و بهطور کلی صنعت داروسازی قرار گیرد.
«روند اثرگذار بعدی، تمرکز عمده فعالیتهای تحقیق و توسعه در شرکتهای داروسازی بر روی حوزههای درمانی خاص و تغییر نسبی در شاخص سهم از پروژه در فعالیتهای R&D در طول یک دهه اخیر است؛ بهطوریکه بهمیزان 50 تا 75 درصد رشد در پروژههای توسعه محصولات، مربوط به حوزههای انکولوژی و سیستم ایمنی است.»
«از طرف دیگر هرچند سرمایهگذاری در تحقیق و توسعه بهگونهای چشمافسا در حدود 20 برابر در طول 20 سال گذشته رشد کرده است، اما رشد تعداد مولکولهای جدید در 20 سال گذشته بهطور ثابت و در حدود 25٪ بوده است، بهطوریکه به ازای هر یک میلیارد دلار هزینه، با کاهش سالانه 8.4 درصدی در معرفی مولکولهای جدید مواجه بودهایم و این چیزی نیست مگر یک کاهش معنادار در شاخص بهرهوری تحقیق و توسعه در دو دهه اخیر».
تحریمهای اخیر، بعضاً تأمین مواد اولیه را پیچیده کرده و باعث افزایش بهای تمامشده این اقلام شده است، این تحریمها روی ساختار هزینه در صنعت دارو بهشدت اثر گذاشته است؛ از آن طرف هم سهم بالای هزینه تأمین مواد اولیه در صنعت دارو و رشد قابل توجه هزینههای مالی طی سالهای اخیر با توجه به بحران نقدینگی محسوس بوده و دوره بالای وصول مطالبات و همچنین وابستگی نسبتاً بالای هزینه مواد اولیه داخلی به نرخ ارز و سهم بالای مواد بینابینی و اولیه وارداتی در ساختار هزینه شرکتهای دارویی، نقش داشته و ریسک تغییرات نرخ ارز بر روی این ساختار را بیش از پیش مشهود کرده است.
در این جغرافیای ترسیمی، نقش شرکتهای دانشبنیان همچون توفیقدارو در مدیریت توسعه دانش فنی ساخت و فرمولاسیون مولکولهای دارویی با ارزبری بالا بسیار حایز اهمیت است.
اکنون دیگر روشهای قدیمی مدیریت در حال اضمحلال است، و مدیریت "سرمایههای انسانی" در تحقیق و توسعه بهجای مدیریت "منابع انسانی" نشسته و "مدیریت بر خود و یا خودرهبری" مقدم بر مدیریت بر دیگران است.
شرح و سیر زندگی دو نمونه از رهبران عالی شرکتهای داروسازی دنیا، نوارتیس و مرک را بخوانید، خواهید دید که توان تصمیمگیری در شرایط عدم قطعیت و پیشبینی گریز، از مهمترین ویژگیهای مدیریت در دنیای کسب و کارهای امروزی است.
بسیاری از پروژههای ایجادی و توسعهای را در صنعت داروسازی کشور در صنعت داروسازی میتوان رصد کرد که در طول سالهای گذشته از ضعفهایی جدی در امر رهبری سازمانی و مدیریت تیمی پروژه رنج بردهاند.
من به پروش و توانمندسازی رهبری در سطح مدیران ارشد بنگاههای کسب و کار تأکید دارم و تعهد و باور رهبری ارشد سازمان را در بهکارگیری سرمایههای انسانی یک شاخص میدانم که توان شناسایی، رصد و کنترل تغییر، حل اختلاف، حل مسئله، تصمیمگیری منعطف و مدیریت ریسک و تعهد به پاسخگو بودن را یکجا در خود داشته و در یک کلام "تعهد به توسعه فردی" را اصلی خدشهناپذیر میداند.
پایان پیام